Çay Tutkusu

Bir sükutun en ince en latif terennümü.
Baðlar kendine dem dem ibriþimle gönlümü.

Ýpekten bir tül olur ruhuma perde perde.
Vazgeçilmezimdir çay hazarda ve seferde.

Renginden þua þua huzur yansýr gönlüme.
Buðusu berekettir aþýp giden ömrüme.

Demlik bardak semaver üçü bir yerde güzel.
Bu üçlü yarenliðe meftun hem can hem de el.

Ýsi gözde sürmedir ihtiyar çaydanlýðýn.
Sultaný ince belli çay denilen hanlýðýn.

Billur teninde güller ateþ bakýþlý dilber.
Huzur güzergâhýnda munis edalý rehber.

Ýçinde þevkle erir þekeristanlý þeker.
Her yudum katre katre ruhuma þadlýk eker.

Renginde ayrý eda edasýnda efsun var.
Ýçtikçe gönül çeken kýzýl yeleli rüzgâr.

Tutkunu olduk onun müridiyiz gönülden.
Ateþte türkü söyler bardaðý düþmez elden.

Zamana nüzul eden ateþ bakýþlý peri.
Gönülleri cezbeder doðduðu günden beri.

Sükutun renkli sesi billurdan elbisesi.
Keyif verir içene doyumsuz efsanesi.

Porselen demlik çaya geçici yuva olur.
Çayý bir dem tanýyan dem be dem onu solur.

Ahir zaman deminde demlenir gül nefesi.
Bakýþlara haz veren ateþistan efesi.

Suyun ruhuna sýzan rüveyda bakýþlý yâr.
Uzak durma yakýn gel kýskansýn bizi aðyar.

Endamýna vurulur gönül gözüyle gören.
Adýn bile þölendir gerekmez baþka tören.
Ankara,25.11.2009 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: