Yanıldınız...

Tanýmlanamamýþ yanlarýmla sohbet eden sizler
Þaþýrmýþtýnýz…
Yanýlmanýn gurur incitici yan etkisiyle soðumuþ duþunuzu alýrken
Genzinize kaçan bakýþlarýmdan çekinir gibiydiniz
Elleriniz yalvar yakar, biçare öylece kalakalmýþken
Yorulmuþtunuz…
Algýlarýnýzýn emrettiklerini icra ederken zavallý beyniniz
Yanýlmýþtýnýz…
Hülyalarýnýz aðzýnýzdan akarken
Týrnaklarýnýz pis içinizin aynasýyken
Kendi böbürlenmelerinize sarýlmýþ
Aðlaþýyordunuz…
Yalandý her þeyiniz gibi didinen bu haliniz de yalandý elbet

Ölçüsüz yanlarýmýn coðrafyasýna takýlmýþ üç söz düþtü dilimden
Üç türkü, üç kýsa öykü
Duymuyordunuz…
Dinlemiyor, duymak istemiyordunuz
Çocukken azarlanmýþ anýnýza dönük kalmýþ bugününüz ve siz
Yanýlmýþtýnýz…
Sönük, yýlgýn
Aþaðýlýktýnýz…
Uykusuzluðun kabarttýðý kötü yanlarýnýzý okþarken
Yakalandýnýz…
Siz kötülüðe tapanlar
Býrakýn saklanmayý, yalanlanmýþ yaþamlarýnýzýn orta yerinde
Apaçýk, oldukça aydýnlýksýnýz
Çar çaput, Çýfýt dolu yüreðinize sorun hele
Kalmýþ mý kýrýntýsý ilkokul yýllarýnýzdaki oðlanlarýn
Bir kere olsun o yýllardaki gibi gülüverin
Hatýrlasýn içiniz, ýsýnsýn, ýþýsýn bir an dahi olsa parlasýn
Bir kere olsun karþýlýksýz bir iyilik yapýn
Seviyorum deyiverin, yalandan uzak bir gün geçirmek için
Beladan ayrý bir sabahta kendi demlediðin çayý içebilmek için
Halen bir fýrsatýn olduðunu gör artýk

Kýsacasý sizi affetmediðim konusunda
Hepiniz
Çok ama çok
Yanýldýnýz…

Benim affedemediðim bir kendim kaldý
Odun kuzinelerinde piþmiþ yemeklerin tadýný unutan
Dalýndan kopan mandalina kokusuna hasret býraktýðým
Kendim…
O yýllarda gidilmiþ bir futbol maçýnda nerde oturduðumuzu
Onunla konuþmalarýmýzý hatýrlamayan
Eksik tutulmuþ ellere hasret
Kendime kýzýp duruyorum
Öðrenemediðim dillerde anlatýlan hikâyeleri aklýnda tutamayan
O güzel, komik tekerlemeleri o zamanlar ezberlemediðime yüksünen
Kendimi affedemiyorum
Sizler hepiniz affedildiniz
Bir ben kaldým ucube
Bir ben kaldým affedemediðim…

18.11.09
Nadir

Sosyal Medyada Paylaşın: