Sen giderken Binlerce Kerem aktý gözlerimden Kuþlar düþtü, kanadý kýrýk Kýrýklar oluþtu güneþin yüreðinde Iþýklar aðladý karanlýðýn içinde Sen giderken…
Tarihini inkâr etti aþkýn kitabý Bütün þehirler bütün þiirler aðladý Renkleri meçhule karýþtý güllerin Rüzgârlar aðladý önünde küllerin Sen giderken…
Kaç uçurtmanýn ipi sýyrýldý yorgun ellerden Kaç el, gitme deyiþe uzanýrken Yandý umursamazlýðýn alevlerinden Belki de bu yüzden Ölmüþ bir yüreðin “faili meçhul” sebebinden Aþkýn parmak izi alýnamadý Ve cinayet bana yüklendi Sen giderken…
Sonsuz bir hükümdü sonrasý Aþksýz bir iklim Yüreðim kanarken, çaresizce düþtü ellerim Sonra sustu dilim Bakýþlarýma ölü serçeler Serçelerin kanadýna solgun mýsralar Mýsralarýn sonuna bitimsizlik ünlemi kondu
Ölüm fýsýldadý kulaðýma “kendine iyi bak emi” Ýþte tam o an Kirpiðimin ucunda ki katreydi yaþamak Tutamadým düþtü Ve yüreðim, kapadý gözlerini Sen giderken…
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.