Kadınlar Öldüklerini Hiç Bilmeyecek

Çatlarken toprak kuru bir dal altýnda
Gümüþi bir aþk yeþerir göðün kalbinde
Çocuk ayaklarýyla koþar, hüzün
Deli bir denizin hýrçýn dalgasýna.

Akþam çöker sararmýþ dalýn ucundan
Aðlar, ayrýlýk nedir bilen karanlýk
Aðarýrken güneþin mehtaplý gecesi
Erkek elinde býçak biler.
Nasýrlýdýr elleri ve bir dahi kalbi
Yutkunur kadýnýn hitabý
Yumruk olur çakýlýr
Dönse de dünya umursamazlýðýyla
Kadýnlar öldüklerini hiç bilmeyecek.

Emzirirken düþlerini, beyaz sakallý yarýnlar
Ak ellerini arar, çocuk
Düþmeden önce çamura.
Çamur ki bir yaný hayattýr, bir yaný ölüm
Aþkýn zirvesi midir, düðün?
Gerdanlýðýnda güvercin
Gözlerinde kartal
Dönüp gelecek
Hýrçýn mý hýrçýn dalgalar.

Yakmazsan geceyi aydýnlanýr mý kamer
Yýldýzlara atýlan onca yeminsiz kemerin
Altýnda eziliyor yorgun gençliðin
Zamansýzdýr her doðan güneþ
Amansýzdýr her elveda.
Elvedalardan sonra doðar kadýn
Elvedalardan öncesi anne.

Kýlýftan kýlýða giriyor bakýþýn
Aðýtlar mý yakýþýn
Yoksa sana mý yanýþýn
Þu ya da bu sebepten
Ölümdür kadýný doðuran
Bundan mýdýr?
Kadýnlar öldüklerini hiç bilmeyecek.


M.S./2009
KAHRAMANMARAÞ



Bütün Edebiyatdefteri þairlerinin bayramýný kutlayarak nice bayramlara diliyorum.
Eleþtirlerinden dolayý da herkese ayrý ayrý teeþkkür ediyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: