Gelin bayramlaşalım

Ne zaman bir bayram düþünsem bir sýzý duyarým içimde
Nenem gelir aklýma
Karbeyazý mendilinde gül kokulu lokum saklayan nenem
Dedem gelir
Bayram sabahý elimden tutup camiye götüren o yaþlý bilge
Ýçim yanar
Yanmakla kalmaz ateþlerin ortasýnda kavrulur kalýr.
Gözlerim ufukta bir yerlere takýlýr
Dalar gider uzaklara.
Hayal ülkesinin sevimli kahramanlarýna dönüþür.
Çocukluk günlerimin bayramlýklarý.
Hepsi yalan olur.
Kolaycý yeniyetmelerin elinde talan olur.
Zaman makinesinin hýrsýzlarý
Koca bir mirasý bir çýrpýda iç eden arsýzlarý.
Bizden bizi çaldýlar.
Bayramlarýmýzý çaldýlar.
Akþam oturmalarýmýzý.
Yazlýk sinemalarýmýzý.
Çamurlu sokaklarýmýzý.
Mahallenin delisini, delikanlýsý, afilisini.
Platonik aþklarýmýzý
Kanatlý taksilerimizi.
Arnavut kaldýrýmlarýnýn seyyar köftecilerini.
Biri fakirliðimizi çaldý.
Ýçinde mutluluðumuzu barýndýran fakirliðimizi.
Biri gönlümüzü yalnýzlýða, mutsuzluða, umutsuzluða mahkûm etti.
Yoksullaþtý gönlümüz.
Post modern bir vurgun yedik.
Baþak taneleri gibi savrulduk.
Her kapýda solduk.
Permüperiþan olduk.
Sonumuz yalnýzlýk oldu.
Dedelerimiz, nenelerimiz, halalarýmýz, teyzelerimiz, dayýlarýmýz, amcalarýmýz
Fakirhanemizin enkazýnýn altýnda kaldý ecdadýmýz.
Kimse yok mu diyor onlar o enkazýn altýnda.
Haydi, çýkaralým onlarý bir el atýn da
Tutalým enkazýn altýndaki yakýnlarýmýzýn elinden.
Ýnþa edelim fakirhanemizi yeniden.
Toplanalým deðirmi hayatýn ortasýnda…
Haydi ocaðý yakalým.
Yakalým ki dumaný tütsün.
Çoluk çocuk dede torun emmi dayý hala teyze etrafýna üþüþsün.
Bu bayramda fakirhanemiz þenlensin.
Þen hanelere dönüþsün.

Sosyal Medyada Paylaşın: