Bir sonbahar sabahýydý, Tanýdým seni... Biraz sevinçli, biraz heyecanlý Öptüm ellerini.. Seninde sevinçten, gülüyordu gözlerin... Ömrümce unutamam seni, Sevgili Öðretmenim.
Bilgiyi, sevgiyi senden öðrendim.. Gün oldu aðladým, gün oldu güldüm, Ýnan senin yanýnda, hep mutlu oldum.. Sen her zaman, Kalbimde yaþayacaksýn benim, Hep seveceðim seni, Sevgili Öðretmenim...
Yaramazlýklarýmla, hep üzerdim seni.. Her seferinde, Sevgiyle kucaklardýn beni.. Her zaman gülerdi, Pýrýl pýrýl gözlerin... Ömrümce unutamam seni, Sevgili Öðretmenim..
Hiç düþünme, zaman nasýlda geçer, Bir bakmýþsýn büyümüþüm.. Elini öpmek için karþýna dikilmiþim. Soracaksýn bana; "Çýkartamadým evladým sen kimsin" Cevap vereceðim gururla, Eski öðrenciniz MEHMET ALÝ GEÇER
Sosyal Medyada Paylaşın:
M.Ali GEÇER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.