Hasretin,çöl sýcaðý kadar yakarken Susayan dudaklarým þerha þerha kanarken, Rüzgarlarda sesini dinliyorken Seni nasýl üzebilirim ki..?
Rüyalarým seninle sabahlarken, An be an gölgen ardýmsýra iken, Nefesin saçlarýmý okþarken, Seni nasýl terkedebilirim ki.?
Sevdan prangalamýþsa benliðimi., Yüreðim avuçlarýnda yavru kuþ gibi titrerken, Gözyaþlarýmý yüreðime akýtýyorken, Seni nasýl incitebilirim ki..?
Kaybetmiþken umutlarýmý,yarýnlarýmý herþeyimi.. Uçurumlardan bir taþ gibi yuvarlanýyorken, Uzatýp ellerimden tutan,yaþama baðlayan, Seni nasýl kahredebilirim ki.?
Sen...! Mabedimde gittikçe büyüyen sevdam. Belki kavuþmak çok zor,belkide imkansýz.. Son nefesimde adýn kalacak dudaklarýmda, Hayalini duvarlarda arayacak gözlerim,
Son saltanatým musalla taþýnda iken, Seni nasýl aldatabilirim ki..?
Sosyal Medyada Paylaşın:
suskunkalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.