Yazdan kalma birgün var yine Belkide ömrümün son baharýný yasýyorum. Yüreðimde yine buruk bi sevinç Her zaman ki gibi içim açýmakta
Yaþadýklarýmý düþündükçe mutlu olmak istiyorum. Ama olmuyor her þey onu ve yaptýklarýný hatýrlýyorum. Þimdi oturmuþ bir bankta son siðaramý içime çekiyorum. Dumanýný boþluða salývermeden
Öfkeliyim kýzgýným ama sesimi çýkaramýyorum. Beni bu dünyada anlayacak biri var mý acaba Oturup dertleþebileceðim birisi Umutlarýmý artýk baska baharlara býrakmak istemiyorum
Erciyesin zirvesi buz tutmuþken Benim yüreðimde buz tutmuþ durumda Zirvenin karý belki birgün güneþle erir Ama benim yüreðimin buzu güneþle bile erimez.
Herþeyi unutmak istiyorum O’nu ve sahte sevgisini Onsuz suan çok mutluyum desemde Ýçimde hala saklý kaldgý yerler var
Bu benim son baharým olsun Görmelk istemiyorum artýk yeni bir baharý Her baharda açýp her kýþ geldiðinde solmak istemiyorum Tek çýkýsým ölümdür. Sosyal Medyada Paylaşın:
mernis38 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.