ARKADASLIK VE DOSTLUK
Ellerimiz çamurlu bakardýk arkadaþýmla
Eskiden büyüklerimize imrenerek
Aðabeylerimizin ablalarýmýzýn
Birbirlerine olan baðlýlýklarýna
Bizde isterdik onlar gibi
Kol kola el ele gezmeyi
Bilmeden o tabirlerin anlamýný
Özgürce birbirimize kanka demeyi
Ama zaman geçtikçe anladým ki.
Bizim ellerimiz çamurlu olmasýna raðmen
Daha temizmiþ bizim yarým aðýzla söylediðimiz
Arkadaþým cümlesi…
Bu iki kavram bitmeye baþlamýþ
Eski dostluklarýn arkadaslýklarýn yerini
Menfaat denen anlamsýz kavram almýþ
Herkes dostum Arkadaþým dediði insaný
Bu kavram adýna incitir kýrar olmuþ
Elleri tertemiz olmasýnýn büyüsüne kapýlýp
Yanýndaki yoldaþýný küçük görür olmuþ
Yaþam bu kadar zorken yanýndakinin kýymetini bilmez
Küçüklüðündeki arkadaþým kelimesini acýmasýzca ezer olmuþ
Yüzlerdeki gülücük sahte
aðýzlardaki dostluklar yalan olmuþ
Bileydik büyüdüðümüzde
onlar gibi hayatýn acýmasýzlýðýnda kaybolacaðýmýzý
istemezdik onlar gibi olmayý
Gelin arkadaþlarýmýzý, arkadaþlýklarýmýzýn deðerini bilelim
Gözyaþýmýz aktýðýnda silecek insanýmýz olsun
Kaybeden daha iyi anlarmýþ ya
Kimse kaybettiði zaman anlamasýn
Bilin ki dostunu bir hiç uðruna kaybetmek
Çok ama çok acý bir gerçek…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.