Kaldýrýmlar..
Hiç alýþamadý sensizliðe
Ben patikalarý papatyalarýn beyazýna dolayan
Gözlerini sevmiþtim
Adým yeter yalnýz akan hüzün çeþmelerine
Ellerin yanýmda olsaydý tasalanmazdým
Karanlýðý ýþýðýyla içen yýldýz mýydýn?
SeN..
Aðlýyor musun?
Irmaklar mý çarpýyor su düþlerine
Ben meltemlere dolanan kimsesizliði sevmiþtim
Söylemiþtim inanmamýþtýn
Dünya küçük deðil
Güneþ ise hep üzgün doðuyor üzerime
Gel diyorsun gelemem
Gökyüzünü renklerle barýþtýracaðým bu gece
Deli rüzgarlara nispet yakamoz muydun?
SeN..
Günlerdir..
Mutluluða doðru konuþuyorum
Sabahýn kýzýlýnda ufuk çizgilerini görmüþtüm
Kulaklarýmda uçurum gibi uðultular
ki hiç bestelenmeyen þarký misalý dalgalar
Gözlerimi sana çevirmek istesem
Azimle Hayaller dolaþýyor uzak þehirlerde
Yollarda teselli toplayan yalnýzlýk mýydýn?
SeN…
2009..eylül..