Amansýz, zamansýz fýrtýna HAYY-at. NEFS’ imiz aþýlmaz sur Kara Gözlüm. AKLI’ mýn AK’larý, karadan kara, Ne olur gönlümde dur Kara Gözlüm.
Güllerim dikendir, ballarým zehir, Ameller kan rengi, ters akan nehir Son nefes gelince mümkün mü tehir, Her AN’ým KUR’AN’la KUR Kara Gözlüm.
Solmasýn ömrümün GÜL YÜZLÜ düþü, Gel de bahar eyle þu kara kýþý, Gönülde her daim Musa (as) telaþý, Önümde aþýlmaz TÛR Kara Gözlüm.
Tasalar sýrtýma yüklenmiþ kaya, Güneþ’ten vazgeçtim, hasretim AY’a, Ben HURMA KÜTÜÐÜ’ yüm, sýrtýný daya, Sebildir SEV’ginle NUR Kara Gözlüm.
Bulamadan VAR’ ý korkarým YOK’ tan, BÝR OL-AN derdimi BÝN ettim çoktan, HAKK’ ýmdýr derim de isterim HAKK’ tan. Elini gönlüme sür Kara Gözlüm.
HAKK’ a KUL olmayan, þeytana köle, Ebedi ateþte, diler ki öle, Çaðýrdýn gönlümü düþürdün çöle, VAR’ lýðým SEN’ inle SIRR KARA GÖZLÜM.
Bilmese de aklým, gönlüme ayan, Þaþýrýr YOL’ unu AÞK’ ýndan cayan, GÖRÜNMEZ’ i gören, SES’ ini duyan GÖNÜL ne muhteþem YER Kara Gözlüm.
IS’ sýz mý, SES’ siz mi, ÝZ’ siz mi BEÞER ! KÝM VAR’ dýr ÝÇ’ imde baðrýmý deþer ! Kara GÜL HABBE’ si AÞK ile yeþer, HABÝBÝ, HABBE’ miz BÝR Kara Gözlüm.
EL’ lerin YÂR Eli, SÖZ’ lerin HAKK’ tan, SEN’ inle VAR’ lýðým deðil ki YOK’ tan, UYKU’mun YÂRýsý tükendi çoktan, Gel artýk DÜÞ’ üme GÝR Kara Gözlüm.
ELÝF’ ten ESMA’lar, elbise ÞEY’ ler RAHMAN’ î NEFES’ le söyleyen NEY’ ler, AÞK olsun ÂLEM’ de boþ ise MEY’ ler, OL-AN’a AÞK’ ýndýr MÝR Kara Gözlüm.
RAHMET’ tir VAR’ lýðýn CAN’ ýmda CAN’ ýn, AÞK’ ýndýr YOL’ cusu, HAKK’ tadýr HAN’ ýn, Allah (cc) týr GÂLÝB’ i her KERBELÂ’ nýn, LEÞ’ imi kumlara SER Kara Gözlüm.
AÞIK’ ýn kokusu, SEN’ inle OKU’ su, Kâinat GÜL’ ünün NUR-u MÎM dokusu, Islah et NEFS’ mi, NAKLeyle US’ u, AÞK’ ý her ZERREme VER Kara Gözlüm.
Halim KÖK Nisan 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
halimkok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.