GÖNLÜMÜN IŞIĞI
Gönlümün Iþýðý
a
þk
acý
sözü
verir
gözler
yalanýn
adresini
bildirmez
divane ruh
sýrlarýný ver
nazlanma git
tanbur ol inle
zühre yýldýzýna
bak gizli bir dert
taþýr yaþamak için
gam sarmýþ olsa da
binbir umuttur parlar
yeryüzü yalnýzlara ait
gönül hikayeleri ile dolu
bir hicrana düþtüm ben de
bir aþkýn gamý ile sararmýþým
yaslý kederli bir insana döndüm
aþk bir iken bin oluyor yüreðimde
rüzgar gelir bana her þeyi haber eder
sular gösterir hayalini toprakta kokunu
ney sesinde aldým çektiðin acýlarý vuslat
günlerimizin sevinçlerini de,þaþkýnlýðýmýn
sebebi gönül periþanlýðým,beni hoþ tutan seni
kaybettim mum gibi gözyaþý dökerim sensizlik
zor geldi,avuçlarýma bakýyorum dudaklarýn orada
bütün gece düþündüm akan bir ýrmak gibi derdi çok
ey Rabb’im bana bir nefes üfle tevbeler edeyim sabýr
çeken baþýmýn çaresini bulayým alným kalkmasýn yerden
servilerin boyuna zühre yýldýzýna çýkayým beni göðe çek al
yeryüzü dar gelecek caným çýkacak bu dert bu sevda geçmez
þimþekler çakýyor bulutlarýn arasýnda olayým yere düþen damla
yaðmur olup yaðayým gül fidanlarý saçan gülüþlerine gamzelerine
düþeyim de seninle birlikte canlanayým gönlümün ýþýðý aþkýmý bulayým...
mustafa kaya
20.07.2006 / ankara
www.mustafakaya.net
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.