yanlızlık...

önüme serilmedi kýrmýzý halýlarda mutluluklar,
kimse uzatmadý gümüþ tepside sevdayý,
kendim buldum tüm kahroluþu,
çektim cefayý en güzelinden,
ah bir gören olsaydý çekilen çileyi,
dayanamazdý en dayanýklý gaddarýn yüreði…



tren katarlarý taþýmadý benim yüküm kadar bir yük,
her istasyonda býrakmadým acýmý parça parça,
topyekûn bir sevda bu,
bana ait,
senden izler taþýyan,
raylar ayný yan yana bize inat,
istasyonlar beni sana yaklaþtýrmýyor,
yolcular yüzüme bakýp bana acýmaya çalýþýyor,
oysa bilmezler senle ne kadar mutlu olduðumu,
onlarda haklý,
yüzümde senli hatýralarýn izleri var,
anlýma yapýþtý sanki
bir hasretlik hüzün,
gözlerimden akan yaþlar aldatýyor herkesi,
bazen kendimi de,
mutluluk gözyaþý duymadý mý kimse,
bulutlara yardýmcý olma çabasý benimkisi,
bu hayat hep yardýmcý rolleri sundu,
kimse farkýnda deðil,
sen baþrol,

ben,
yardýmýndayým her daim,
yaþadýðým süre boyunca,
yaþamak sen oldukça,
sensiz olsam da…

Sosyal Medyada Paylaşın: