Uzaklar hüzün yüklü Zamanlar acý, keder dolu Dibe çakýlmýþ bir gemi gurbet Kýmýldamýyor, hiç kýmýldamýyor yerinden
Treni bekledim Kimse yoktu istasyonda Kimse gelmeyecekti de Olsun dedim... bekledim Geldi koca tren Kimse inmedi Beni de almadý Sonra o düdük sesi Yine aðýr aðýr hareket etti Sislerin içinde kayboldu gitti Ýçimde bir gariplik Bakýp kaldým ardýndan
Memeleket tüter burnumda Ah! þimdi yine evimde olmalýyým Zeytin aðaçlarýnýn arasýnda Yemyeþil o daðýn dibinde Balkonumda kahvaltý keyfi Çayýmý yudumlardým sabah serinliðinde
Sonra yine inerdim sahile Martýlarýn sesini dinlerdim Yalýnayak yürürdüm kumlara bata bata Dostlar yine çýnarýn altýnda Karþýda maviler .. sýcacýk eserdi rüzgar
Banklarda oturup denizi seyrederdim Avare, aþk þarkýlarý söylerdim Ýçim açýlýrdý yine Bir hoþ olurdum Martýlar baðrýþýr Uçuþurlar mavilerin üzerinde Beyaz beyaz... savrulurlar
Islanmayý özledim Dökülmeli üzerime Serin serin yaðmur damlacýklarý Maviler çýldýrtýr beni Dalgalar kudurur... /vurur Vurur kayalýklara Yavaþ yavaþ yürürüm Islak... mavi mavi Bir de bir þarký çalmalý uzaklardan Naðmeleri karýþmalý dalgalara O benim sevdiðim; Mazimi anlatan þarký ’Aþk oyunu bunun adý, ayrýlýnca kalmaz tadý’ Diye dinlemeliyim deli deli
Gecelerde bir dost O da gurbet kuþu Baðýrsam duyacak sesimi O da yaban ellerde O da dertli Ayný benim gibi Ondan anlarýz birbirimizi Biliriz... biliriz hallerimizi
O da karalarda yapayalnýz Karalarda yaralý Benim gibi mavilere... memleketine sevdalý...
Fikret Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ZERRE_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.