El Fakir

Cem edip içinde gamý gussayý.
Bekledi ömrünce o musallayý.
Derde katýk edip bir demli çayý.
Büyüttü gönlünde onca hülyayý.

Düþ gördü düþünü hayra yormadý.
Nedir bu hâl diye kimse sormadý.
Dolusu almadý boþu dolmadý.
Nice zaman bir muradý olmadý.
Yine de yeþertti can aðacýný.

Çile çiçeðinin rengini sevdi.
Yükseðe bakmadý dengini sevdi.
Ne aðýrdan aldý ne de çok evdi.
Suladý gönlünde can aðacýný.

Bilmedi zamanla solar hayaller.
Bir sýrlý fanusa dolar hayaller.
Yana düþer bir gün nasýrlý eller.
Çirkinler gülerken aðlar güzeller.
Budadý gönlünde can aðacýný.

Ýçindeki gamý bilmedi kimse.
Kabuslar görürdü gözünü yumsa.
Çektiði azaplar sizce vehimse.
Dili çözülse de olur mu Musa.
Çaldýrdý gönlünde can aðacýný.

Hüzün yumaðýný çözdükçe çözdü.
Yüreðine düþen el tutmaz közdü.
Bir insaný yýkan sade kem sözdü.
Göçürdü gönlünde can aðacýný.

Çökünce üstüne bunaltan zifir.
Ne düþünce kaldý ne de has fikir.
Tutunmadý yüreðinde kibir kir.
Dedi ki bendeniz buyrun el fakir.
Soldurdu gönlünde can aðacýný.
Ankara,19.11.2009 Ý.K








Sosyal Medyada Paylaşın: