Kitabýn bir sayfasý kývrýktý; Kývrýlmýþtý kendi içine doðru, Bilmiyordu kimin kývýrdýðýný, Bilen de yoktu o kitabý en son kimin okuduðunu.
Ekranlar parlarken,
Sesleri her geçen gün artarken,
Bir varlýk bastýrýlýyordu;
Ýçine kývrýldýðý sayfadan çýkmak, Okunmamýþlardan biri daha olmamak için; Bir çýðlýk koparýyordu kabýnýn içinde
Diðer sesler bu çýðlýðý bastýrýrken Herhangi bir temizlik gününde O da okunmamýþlardan birisi olarak Yerini alýyordu, Ya çöplükte ya da eskicide..
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeremDuran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.