tutunamadık bir el gibi uzanan kıyılara. sonbaharımsın
tutunamadık bir el gibi uzanan kıyılara.
fýrtýna öncesi. farkýndayým bu rüzgar yakýp yýkacak herþeyi bu bulutlar bütün bütün inecekler umutlarýma yalnýzlýða soyunacak caddeler bir baþýmýza kalacaðýz kendi gerçeðimizle gözlerimiz eskisi gibi deðil bakýþlarýmýz öðütülmüþ hayatýn deðirmeninde yitik sevinçler denklenip yüklenmiþ fotoðraflara yarým albüm kalmýþ zamanýn bir yerinde.
Kurtuluþ yok besbelli zamandan geçerken sele kapýlýp giden düþlerimiz için aðýtlar yakacaðýz bütün kýyýlara uzanýp vargücümüzle tutunamadan uzanýp el veren dallara akýp gideceðiz
....ne kadar güçlü sansak da kendimizi güçsüzlüðümüzü bir tokat gibi yüzümüze vuracak dev dalgalar yutacak bütün cesaretimizi.
hiç bir þey olmamýþ gibi baþka baþka sokaklarda baþka baþka evlerde sabah öðle akþam havadan sudan konuþacaðýz.
hiç bir þey eskisi gibi olmayacak ne sesimiz ne sözümüz ne yüreðimiz "aklý baþýna geldi "diyecekler fýsýldayarak arkamýzdan aksimiz baþka aynalarda gülüþümüz çarpýk donuk uzak yaþayýp gideceðiz...
2009 -Kasým-Þile
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.