Kýrýk yaþamýn durgunluðunda kaldý
umutlarým...
Zulama sakladýðým acý hatýralar
Suskunluðumda biriken, çýðlýklarým
isyanda artýk...
Fýrlatýyorum,geceye bir bir
Tutmak imkansýz içimde…
Senide incitiyor biliyorum
Derinden vuruyor
Biliyorsun bir sözünle,
Diþleyerek kanattýðým dudaklarýmý…
Seher vakitleri cývýldaþan
Kuþlarýmý da uçurdun sen,
Yalnýzlýðýn kenarýna…
Bir berrak dere yataðý gibi akardý
Yüzümdeki gülüþler
Þimdi hasta yorgun düþler,
Bir kez daha sensiz gecenin
Feryadýnda inliyor
Gökyüzündeki ay bile
Bekletilir ama…
Üþürken kim ýsýtabilir bir kadýný
Sakladýðýn karanfil böylemi
Solacaktý koynunda…
Anlamaya çalýþtýkça
Bizi boðan denizlerde
Kayboluyoruz…
Nebahat Erkan
Ýstanbul
12-11 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.