SEN ÖLÜNCE KİMLER AĞLAR
Doðdun aþkla, sen aðladýn
Mevla’m diye, çok çaðladýn
Gecen vuslat, can daðladýn
Sen ölünce, kimler aðlar…
Koþup gittin, nice derde
Yavuz olmak, vardý serde
Estin zalim, olan yerde
Sen ölünce, kimler aðlar…
Gezip durdun, umut oldun
Garip gördün, hisle doldun
Dost yollarda, diken yoldun
Sen ölünce, kimler aðlar…
Yokluk vakti, þükür bildin
Gýybet bilmen, kini sildin
Deli poyraz, serin yeldin
Sen ölünce, kimler aðlar…
Sözün doðru, duygun yüce
Makam büyük, adam cüce
Çakal desem, gider güce
Sen ölünce, kimler aðlar…
Sofra kurdun, haber saldýn
Dostlar sorar, nerde kaldýn
Dertli yaren, neden daldýn
Sen ölünce, kimler aðlar…
Yokluk vakti, kuru çulsan
Sýrrý çözen, mazlum kulsan
Derdin çoktur, çare bulsan
Sen ölünce, kimler aðlar…
Dostsuz kalmak, cana aðýr
Yorulmaz’ým, susma baðýr
Son nefeste, dostu çaðýr
Sen ölünce, kimler aðlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.