BAŞKONUŞ’TA BİR HAZİRAN AKŞAMI

Yýl 2006
Haziran ayý
Bir Cuma günü düþmüþüm yollarýna
Her karýþýna vurgun olduðum
Topraðýmýn… Memleketimin…


Çadýrým ve sýrt çantam
Ve yanýmda kefenim olarak taþýdýðým
Þanlý Bayraðým.
Otomatik tüfeðim.
Ve yalnýz
Yalnýz hainlere doðrulttuðum
On dörtlü kýsa beratta…
Ve yanýmda üç dost yürek
Kuþanmýþým
Doksanlý yýllara nispet yaparcasýna
Ne kadar da özlemiþim
Paslanmýþ tetik parmaðým…


Yanýmda üç dost
Mustafa, Ahmet aðabey,
Ve Bünyamin.
Üç yarenle bindik þahin arabamýza
Besmeleyle baþladýk yolculuðumuza
Ýlk kontaðý çevirirken
Bin bir güçlükle zapt ediyordum direksiyonu
Her dönemeçte
Her frene bastýðýmda
Saða çekerken arabamýz
Dualar eþliðinde
Devam ediyordu yolculuðumuz…


Andýrýn yol ayýrýmýna döndüðümüzde
Baþladý yeþilin raksý
Kuþ sesleri ile oluþan musiki eþliðinde
Bin bir özlemle
Geçmiþte yaþadýðýmýz günlere doðru ederken seyahat
Çevreyi seyre dalýyoruz
Ve hatýralar
Tarihin derinliklerinden sayfa sayfa
Bir bir açýlýrken
Bir hüzün kaplýyor yüreðimi
Gözlerim doluyor
Ve baþlýyor saðanak þeklinde
Damla damla düþüveriyor topraða
Gözyaþlarým…


Ve Baþkonuþ Yaylasý’na varýyoruz
Giriþte karþýlýyor
Akýn Ozan’ýn köþesinde bahsettiði,
Deli Dumrul
Ve akçe cezamýzý keserken
Diyoruz; biz bu yörenin insanýyýz,
Ata dede yurdumuz
Sonra vazgeçiyor uzatýyoruz parayý,
Almak istemiyor,
Israrla, al kardeþim, al
Al ama biraz tebessüm.
Geleni geri çevirme diyerek
Söylene söylene
Sersem Yaylasý sapaðýndan
Sapýyoruz
Ve yeþilin tonlarý arasýnda,
Çakýl kaplý
Taþlý yollarda bin bir güçlükle ilerliyoruz
Sersem Yaylasýna doðru…

Ve nihayet varýyoruz
Sersem Yaylasýna
Yeþillikler içerisinde bir tabiat harikasý
Yemyeþil çimenlerle kaplý
Küçük bir plato
Ve dört bir tarafý
Mezleler, Kamalaklar,
Meþeler ve çamlarla bezenmiþ
Cennetten bir köþe
Kendimizi býrakýyoruz doðanýn kollarýna
Ve uzanýyoruz
Yemyeþil çimenler üzerine sere serpe
Yorgunluk atmak için…

Ve Mustafa Aðabeyin sesiyle
Doðruluyorum
Kalkýyorum uzanmýþ olduðum çimenler üzerinden
Ýkindi namazý geçmek üzere diyor
Ve Sersem Yaylasý çeþmesinden
Abdest alýyorum…
Ellerim buz keserken
Ýçim yanýyor, alev alev,
Ve yudum yudum kaynak suyunu içerken
Bir ürperti kaplýyor bedenimi
Ve o an,
Yeþil çimenler üzerindeyim,
Kýbleye dönerek
Allah’u Ekber diyorum
Huzura giriyorum, huzuruna geliyorum
Huzur buluyorum
Huzurundayým Ya Rabbim diyorum…

Yýllar önce
Gecenin bilinmedik bir vakti
Mahþeri yaþadýðým
Ve seçildiðim o günü…
Dört Allah dostunun saðýnda
Safa durduðum o günü
Yeniden yaþýyorum…
Ve âlemlerden âlemlere uzanýyor
Yeþil çimenler üzerinde
Secdeye kapanýyorum
Þükrediyorum…

Namazýmýz
Huþu içerisinde sona erdiðinde,
Gözlerimizden yaþlar dökülüyor yeþil çimenler üzerine
Ve can buluyor
Kurumaya yüz tutmuþ her tür nebat
Sersem Yaylasýnda…
Rabbimi þükrediyor kendi lisanýnca
Her türlü nebat
Ve semaya yükselen zikir sesleri kaplýyor
Dört bir yaný…

Ve zaman geçiyor
Saatler ilerlerken siyaha teslim oluyor
Yeþilin her tonu
Ve telaþlý bir uðraþýn ilk demleri
Taksimat baþlýyor
Çadýr kurmak düþüyor nasibimize
Ahmet aðabey odun toplamaya
Mustafa aðabey
Ve Bünyamin yemek telaþýnda
Ve ilk çadýrý kuruyorum
Uzun sürmüyor
Sýra büyük çadýrýmýzda
Çabalýyorum, uðraþýyorum
Kurmak ne mümkün
Yardýma çaðýrýyorum
Geliyor dostlar
Bu arada saat yirmi biri gösteriyor
Ve nihayet kuruyoruz
Ana çadýrýmýzý bin bir güçlükle
Ve törenle bayraklar çekiliyor gecenin ortasýnda
Ve ateþ baþýnda baþlýyor
Muhabbet
Sevdalar yeniden þekilleniyor yüreklerde
Köprüler kuruluyor
Dostlar arasýnda sonsuza kadar
Ayrýlmamak üzere…

Ve sabah namazý vakti
Aralanýyor
Sersem Yaylasýnda günün ilk ýþýklarýyla gözler
Ve sabah namazý kýlýnýyor
Secdeye kapandýðýmýzda
Çið damlalarý eþlik ediyor dualarýmýza
Ve baþlýyor zirveye týrmanýþ
Her köþesinde baþka bir âlem saklý olan
Sersem yaylasýnda…

Güneþ batarken
Dönüyoruz kampýmýza
Ve ateþi yakmýþýz
Çaylarýmýzý yudumlarken
Tanýþmaktan onur duyduðum
Kahramanmaraþ sevdalýsý
Ender insan
Doç.Dr.Durmuþ ÖZTÜRK hocamýzla tanýþýyoruz
Anlatmaya baþlýyor
Duymadýðým yaylalarýmýzdan
Görmediðim daðlarýmýzdan
Yüreði sevda dolu insan portrelerinden bahsediyor
Etkileniyoruz…
Duygusal bir ortam yaþanýyor
Ve artýk vedalaþýlýyor
Görüþmek üzere diyoruz
Ýþte benim insaným diyoruz
Bir gün baþka bir yerde
Belki Yavþan Yaylasýnda
Belki de Düldül Daðý zirvesinde
Ya da Menzelet Baraj Göletinde…
Buluþmak umuduyla…
Görüþmek umuduyla…

Sosyal Medyada Paylaşın: