Hayat bazan çok acýmasýz,insafsýzca savuruyor Eylülde düþen yapraklar gibi. Biten bir þeyler var tuymaya çalýþýpta tutamadýðýn,yaþanmýþlýklar yaþayamadýklarýmýz mý fazla seçmekte zorlandýðýmýz... Aðlamak baðýra, baðýra kusmak bir þeyleri birikmiþleri gözyaþý ile yýkamak yürekteki kini, öfkeyi zehiri dýþarý akýtmak. Keþkelerden kurtulmak saklanmadan, sakýnmadan birazda kendin için hesapsýz, kaygýsýz hatta fütursuzca dolu,dolu yaþamak... Akibeti ölüm nasýlsa... Ey hayat varmýsýn dansa!? GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
bamteli960 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.