Sýra daðlar gibi önüme saf oldun,
Gözlerin görmüyor kör mü oldun,
Yaþarken yaptýklarýný kime sordun,
Neden baþkasýný suçlayýp duruyorsun..
Hep yaþadýn kendi bildiðin gibi,
Seni sürüklüyor bak yaþamýn eli,
Sana uzanan sevgi ellerini,
Neden ret ettin var mý bir nedeni…
Belki büyüklenip kibir sana sardý,
Unutma senden büyük yaratan vardý,
Karþýndakilerde senin gibi yaratýlandý,
Neden hor görüyorsun kalbin mi karardý..
Büyük daðlarý sen mi yarattýn,
Yoksa her þeyi sen mi alýp sattýn,
Bu dünyada sürmez saltanatýn,
Sonunda biter var olan itibarýn…
Hiç umut beslemezsin diðerlerine,
Neden merhamet elini uzatmazsýn diðerine,
Mazlumu muhtaç ettin namerde,
Daha sonra sende düþersin o hale..
Ýþte bu kadar yaþarsýn kendini,
Sorma ne olacak bilemezsin ahretini,
Dünyada gerçekleþtirdin istediklerini
Ahrette olur söyler onlarýn dilleri,
Acýmasýz dünyanýn kurbaný oluyorsun,
Bu dünyada þu an varsýn yarýn yoksun,
Sana itibar edenler yol olsun kahro9lsun,
Sonunu düþün daha ne bekliyorsun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.