AHVAL-İ HALİM!..

Bir garip hallerdeyim aklým fikrim hep sende;
Gecenin sabahýna göz kýrptýðý yerdeyim…
Ne bedenim bendedir ne ben gezdim bedende…
Sorma boþu boþuna adresim ne, nerdeyim…

Ahvalimi zorlayan hece bulmak zor þimdi;
Tarife kalkýþýrsam tümden gidecek aklým…
Üþüyen ellerimde yalnýzlýðýn kor þimdi;
Ayan – beyan sevdana ne gizlim var ne saklým…

Günden güne dikleþen yollarda yürüyorum;
Her adýmda bin telaþ karýþýyor nefese…
Korkulu düþlerimde ayrýlýk görüyorum;
Ve birden koþuyorum buyur diyen o sese…

Neyime gerek benim sevda benim neyime;
Kederler damla damla kirpiðimde kururken…
Keyfe – keder içerken kan doldurdum meyime;
Dýþarda kalmýþ hasret kapýlarý vururken…

Gideceksen söyleme dayanamam bunu bil;
Ayrýlýk türküsüde hüzün söyler her satýr…
Aldýrma alýþýðým ne ben küsüm ne de dil;
Gözlerine canýmý emanet etti hatýr…

“Bir gün veda düþerse aklýna olur olmaz;
Unutma deli gönlüm bir daha iflah olmaz”!..

Ali ALTINLI – 20/11/2009
Saat: 17:56

Sosyal Medyada Paylaşın: