Her gün doðumundan sonra sana geldiðim
öyle sessizce, saatlerce
kelimelere tutunup beklediðim
gül kokan þehirden
bu defa kandiller yeni yanarken geçtim
caddelerde sarý soluk ýþýklar vardý
ve soðuk bir hava
otobüsün camýndan gözüme çarpan
mahzun bakýþlý çocuklarýn
dalan gözleri
ve yüzlerinde çizgi çizgi yalnýzlýk vardý
aðaçlarýn, güllerin
dikenlerin bile
kaldýrým taþlarýnýn
sokak kedilerinin bile gözlerinde yaðmur vardý
gül yüzün
gül kokan þehirde düþünce aklýma
þehrin dalan gözleri
bana dokunan bir yaný vardý.
Yoktun
ve görmedin
gittiðin yönde asýlý kalan
þehrin kan dolan gözleri vardý…Ahmet Selim GÜL