Kutlu Olsun 24 Kasımlar

Her sabah gülümserken kasýmpatýlar.
Elifin gözleri güler,
Ýçinde beyaz zambaklar açar.
Güneþ, gözlerinde bir baþka ýþýldar.

Sýnýfta buðulu bir ses duyulur,
Alýnýr yoklamalar.
Burada Aliler, Mustafalar,
Yaseminler zeynepler.
Elifin minicik elleri tebeþir tutar,
Bir çift mavi göz hayal eder,
Yazar yazar.
Kaybolur keder.
Gülünce öðretmeni,
Gökten melekler iner,
Elifin kaygýlarý gider.

Elif okur ,elif yazar, elif.
Hayalinde gülleþir elifin elif.
Gönlünde kuþlar uçar.
Yüreðinin pervazýna güvercinler konar.
Sümbül, menekþe, lâle dolar.
Bilseniz neler anlatýr elife 24 kasýmlar.
“Ýlim Çin’de dahi olsa gidip alýnýz.”
Sözü çýnlar kulaklarýnda,
“Hayatta en hakiki mürþit ilimdir.” Uyarýnca.
Bir harf öðretenin sevdalýsý olur elif.
Kýskanýr sevdalýlar.

Titrerken dallar,
Elif bir bakar.
Üþüdüðünü unutur aðaçlar.
Elif minik yüreðinde meþaleler yakar.
Ýhya olur canlar.
Kutlu olsun 24 Kasýmlar.

Bu hikâye, “elifin kaðnýsýndan” günümüze kadar.
Nice elifler Havvalar var.
Elif okur, elif yazar.
Elif hayaller kurar.
Gelir geçer 24 Kasýmlar.
Güneþ, binbir þevkle doðar
Ankara,20.11.2009 Ý.K



Sosyal Medyada Paylaşın: