ANILAR 7

Sensiz yalancý ömrün, sabahýnda beklerken
Karanlýk gecelere, sevdalarý sakladým
Firkati dertlerime, çare diye eklerken
Kahverengi gözleri, kalbime yasakladým

Karþý çýktým kadere, naz geçmedi gönlüme
Ayak izlerim kaldý, her köþe baþlarýnda
Ahu zarla yalvardým, söz geçmedi gönlüme
Kaç avuç yaþ býraktým, kaldýrým taþlarýnda

Sonra geceye döndüm, siyahlara bürünüp
Hayallerim düþerken, ýssýzlýk diyarýna
Diz çöküp yalvarmadým, aciz âþýk görünüp
Merhamet beklemedim, çýkmak için yarýna

Gece secdeye durdu, sevdalarýn yasýndan
Ne çok acýlar çektim, herkesin sandýðýndan
Utanarak aðlarken, hilalin ziyasýndan
Nefesim susuz kaldý, yüreðim yandýðýndan

Azýmý çok sayarak, geziyorken âlemi
Öfkemi dizginledim, sitem azalsýn diye
Sensizliðin koynunda, doldururken çilemi
Aðlarken gülümsedim, matem azalsýn diye

Seni hiç unutmayan, dil anarken adýný
Göðsümde sakladýðým, kor ateþtir bilirim
Ecel saati gelse, almasam muradýmý
En son nefeste bile, bekleyerek ölürüm.

Muzaffer TEKBIYIK


Sosyal Medyada Paylaşın: