Serazat bu ruhumla, düþerken mücerrete,
Kimler elimden tutup, götürecek cennete ?
Ýçim de büyütürken, cenneti, cehennemi,
Ben çekip gideceðim, yakacaklar gölgemi!
Aldanma libasýma, soy da gör kalýbýný,
Ben vermeye hazýrým, içimin hesabýný.
Hayatým da hiçbir þey, düþmedi bana caba,
Her þeyi sorgularken, doldu içim acaba ?
Uzunca yolculuða, çýkarken kimsesizim,
Kendi kýyýlarýma, vurur kendi denizim.
Hesap verirken tek tek, sararan yapraklara,
Bilmeden gül dikmiþim, ben çorak topraklara...
Karanlýklar dökülür, üstüme gece tül tül,
Kül rengi açmaktadýr, beklediðim kýzýl gül!
Dilinden anlardým ben, þarabi akþamlarýn,
Altýnda kalýyorum ,terk edilmiþ damlarýn!
Ýçimin raylarýndan, geçer veda treni,
Neden ben uðurlarým, her gurbete gideni?
Bir damlaya hasretken, benim denizlerim den?
Kaçýrdým mý sanýrsýn, her þeyi gözlerimden...
Önce yýkan, sonra bak, uçsuz denizlerime,
Bazen yalan söylüyor, aldanma gözlerime...
Dikim hatasý yaptým, suçu yoktu gülümün,
Arasý bundan açýk, gözlerimle gönlümün.
Nedensizce alýþtým, tutarým ben yasýný,
Verdim bugün talana, bütün gül tarlasýný...
Her þeyi anladým da, bir bunu anlayamam;
Kimine þenlik düþer, kimine kara bayram!
Her gün hayat ansýzýn, karýþlarken alnýmý!
Aldýrma kimselere, sen kutla bayramýmý...
Haber bekleye dursun, kuþlar bile cennetten,
Bir deri soyar gibi, soy beni mücerretten...
Ýçimin de kýþý var, baharý var, var yazý,
Körpe fidelerime keskin düþer ayazý....
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.