Hey þehirli çocuk! Sana diyorum.
Sen playstationlarda oynarken,
Ben burada taþ vurmaca oynuyordum.
Ben burada mutlulukla oynuyordum.
Evet, bilgisayarým hiç olmadý,
Bisikletim de öyle.
Facebook’a msn’ye chat’lere takýlýyorsun,
Bunlar delikanlýyý bozar arkadaþ.
Elin yüzün bembeyaz,
Pamuk gibi tenin...
Benimse yüzüm sivilceli, tenim esmer,
Ama mutluyum, ama misafirseverim.
Bunlar sende var mý söyle þehirli çocuk?
Söyle bana þehirli çocuk!
Hiç daðlarýn var mý, dolaþtýðýn?
Hiç tarlan bahçen var mý,
Hesap vermeden bedava,
Domates aldýðýn, kavun karpuz aldýðýn?
Hiç nehrin var mý her gün yýkandýðýn?
Bir çimento yýðýný içinde deðil misin?
Saðýn bina solun bina...
Söyle hiç bayýrýn, çayýrýn var mý?
Söyle çocuk hiç bulutun var mý?
O güzelim yýldýzlarýn var mý,
Gece boyunca seyre daldýðýn?
Ben dað kokarým, ben gül kokarým,
Ben köy kokarým arkadaþ.
Benim her aným piknik,
Her aným kamp.
Þehirli çocuk kefeden çýk,
Gel bana takýl.
Sana adam olmayý öðreteyim.,
Sana özlemlerini, sana doðayý,
sana seni vereyim.
Býrak aðzýndan sigarayý.
Önce orda anlaþalým.
Artistliðin sökmez arkadaþ,
Önce adam olacaksýn.
Bizde bir kural var,
Sevgide saygýda kusur etmeyeceksin.
Þehirli çocuk! Unutma,
Ben seni okurum.
Ama sen beni yazamazsýn,
Yazamazsýn.
Ben buradayým, nehrin kenarýnda,
Elimde kâðýt kalemim.
Gölgenin birinde minderin üstündeyim,
Hayat bu deðil mi þehirli çocuk?
Sende bunlar var mý?
Anlayamazsýn.
Evet, kabul ediyorum.
Ben, ben,
Ben köylü çocuðuyem arkadaþ
Köylü çocuðu.
kabýlcevz þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.