Bir Küçük Kız

Sene bin dokuz yüz doksan yedi;
Yaþý henüz on yedi.
Sevdi bir genci,
Deliye döndü!

Annesi bir yandan,
Baba bir yandan.
Sýktýkça sýkýyorlar
Hepsi bir yanda.

O yine aldýrmýyor
Çünkü seviyor.
Her þey výz gelir;
Kýz öyle diyor.

Karar vermiþler;
Evlenecekler.
Dünya yýkýlsa
Hep sevecekler!

Sene bin dokuz yüz doksan sekiz;
Yaþý þimdi on sekiz.
Evlendi o gençle;
Çocuklarý var ikiz.

Her þey yolunda gibi gelmiþti.
Aradan tam bir yýl geçti
Ama umduðu gibi deðildi hayat
Gençliði hep böyle mi geçecekti?

Ufacýk bir, ev iki göz oda.
Hiçbir þey yok elde avuçta.
Masum bebekler süt isterler;
Ne yapsýn çaresiz o da.

Evde her gün kavga, her gün gürültü.
Henüz on sekizinde hayatý söndü.
Daha ne kadar sürer bu hayat böyle
Kendi kendine düþünüp deliye döndü.

Bir gün kapýsý çalýndý anne babasýnýn
Bir haberi geldi biricik kýzlarýnýn
Dünya baþlarýna yýkýldý sanki
Vazifeleriydi onu son yolculuða uðurlamanýn.


Serap Baycan

1998/ Ankara



Sosyal Medyada Paylaşın: