Ikra dendi ümmi’ye yaradanýn adýyla,
Nübüvvetin zuhûru kýrkýnda oldu beyân.
Zulmetten nûr doðmuþtu kevser gibi tadýyla,
Ýslamiyet yayýldý aþikâr oldu ayân.
Müþriklerin elinden hicrete yol sözledi,
Süreka hamle edip ol resulü izledi.
Hammam ile ankebut evler yapýp gizledi,
Yalnýz Ebubekir’di yola düþüp de uyan.
Öldürmek amacýyla kabileden dört kiþi,
Gecenin bir yerinde baskýn yapmaktý iþi.
Lâkin kimse görmedi evden çýkýp gidiþi,
Aliyül mürtezâ’ydý gidiþlerini duyan.
Nice yiðit erleri kýlýçla yere seren,
Kýz evlâdý olunca kendini hâkir gören.
Cahiliyye devrinde kuma gömüp öldüren,
Ömer-ül faruk idi hakký düzene koyan.
Yüzündeki nûr ile kýskandýrýr mehtâbý,
Davûdi sedâsýyla mest ederken hitâbý.
Yollarý aydýnlatan Hâk’tan gelen kitabý,
Osman-ý zinnureyn’di güzel sesle okuyan.
Gönüllerin sürûru yüreklerin hasreti,
Ýki cihan serveri Hâktan aldý nusreti.
Ol þefaât sahibi nûr içinde ümmeti,
Yesribin güllerinde bülbül olup þakýyan.
..............................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.