Ýçimize düþerken bir kor gibi piþmanlýk. Sararan yapraklarda hayallerimiz anlýk. Daha çok dokunuyor bu çaðlarda nadanlýk. Çaresiz uçuþurken sonbahar yapraklarý.
Ýçimizi titretir esen rüzgâr nedense. Burkar yüreðimizi bu yaþlarda ne dense. Vakit tamam olup da acýlarýmýz dinse. Uçuþur üstümüzde sonbahar yapraklarý.
Artýk bize her mevsim hazan düþürür oldu. Güllerin boynu bükük lâlelerimiz soldu. Çözülmüyor düðümler hayallerimiz n’oldu. Þimdi bizi özetler sonbahar yapraklarý.