Bulutlar da aðlar, gözlerim gibi
Bir damla, bir damla daha
Akar gider yarýnlarýma yanlýzlýðým.
Bir kuþun kanadýnda sürüklenir,
Rüzgarda taþýnýr umutlarým.
Hangi gecenin sabahýnda,
Hangi Sabahýn akþamýnda
Yitik olduðunu bilemiyorum.
Kaybettim yarýnlarýmý,
Bu günde zaten yoktum,
Ben sanki yaþamýyorum.
Bir lokmasý için çalýþýr karýnca
Ve rýskýný bulacaktýr elbet,
Ben arýyorum, soruyorum,
Bir lokmayý da bulamýyorum.
Kendi içimde, kendimce
Bir düþ uçuruyorum
Bir kulun kanadýnda
Ve atan yüreðinde rüzgarlara.
Çarem nerede bir bilsem!
Kimselere soramýyorum.
Çaresizlik içinde batýyor güneþ,
Ay gökyüzünde çýkýyor çaresizlik içinde.
Saðým, solum, önüm, arkam
Dünya dönüyor çaresizliðimin içinde
Neden yaþýyorum hala ben?
Bilemiyorum.
Her sabah gönül aðrýsý,
Kalp sýzýsý doðuyor gün,
Belki de bu yüzden
Artýk geceleri uyumuyorum.
Sevdaya dair yazýlacak bir çok kelime eksik
Yazmak istiyorum,
Çok yazmak aslýnda
Yazamýyorum.
Bulutlarda aðlar, Gözlerim gibi.
Yüreðimde aðlýyor yarýnýma,
Çünkü artýk yarýnýmýda göremiyorum.
Bu günü olmayanýn yarýnýmý olur,
Dünü olmayanýn bu günümü?
Ne yana baksam çaresizlik,
Bu kadar acizmiyim ben?
Anlamýyorum.
Bakýyorum cebimde metelik yok,
Çocuklar çok þeyde istemiyorlar aslýnda
Bana geliyor çok.
Bir kenarda kalakaldým iþsiz, güçsüz.
Karýncalar bile rýskýný çýkarýrken
Neden bu yokluk?
Ýsyan edemem diye soramýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.