KÜSKÜNÜM

KÜSKÜNÜM



Gözlerin gözlerime, bakmaz oldu can özüm,
Gönül kapýmý vuran, sözlerine küskünüm.
Hayâlimde kayboldun, yokluðunda sensizim,
Seni bana çok gören, düzlerine küskünüm.

Tek mimarý olsan da, sebepsiz gidiþlerin,
Unuttun mu adýmý, yolunda mý iþlerin,
Serilmiþ üzerime,elem dolu düþlerin,
Zamansýz söze giren, gizlerine küskünüm,

Kurudu gönül baðým göðe savruldu tozu,
Eritmez oldu güneþ, ruhumda donan buzu,
Sen Çobaným olsaydýn, ben yaralý bir kuzu,
Hasrete ferman veren, nazlarýna küskünüm,

Bir kývýlcýmdý düþen, yaktý ciðerim yaktý,
Bak ma’nâ âleminde, nice surlarý yýktý,
Saklamak istediðim, duygular dýþa çýktý,
Baþka isimler soran, sazlarýna küskünüm..

Susturdum yüreðimi, aðlasam da yok duyan,
Can içre caný sildim, dayan ey kalbim dayan,
Bilseydim varlýðýmla vermezdim sana ziyan,
Düþleri þerre yoran, izlerine küskünüm.

Anlamadýn bir türlü, neydi ruhumu yakan,
Kor kýzýl damarlarda, ateþ misali akan,
Meðer vefa kahrýymýþ, insaný yere yýkan,
Ümit baðýmý bozan, güzlerine küskünüm.

Adem BÝLÝCÝ.

Sosyal Medyada Paylaşın: