"Ufak þeylerin mutlu ettiði insanlar vardýr hani. Ufacýk þeyler mutlu eder. Küçük bir taþ, bir þeker belki bir kolye... Ufacýk beyinleri seven insanlar vardýr hani. Ucuz ve tüyü bitmemiþ aþklara yeri göðü yakanlar vardýr. Onlara ithamýmdýr."
Ufuksuzsun biliyorum...
Ýnkar etme Sen de sevdin onu. Büyük bir tarafýn var biliyorum Ama küçük tarafýnda kalmýþ Aþkýn Kalbin Her þeyin. Asla aðzýma almýyorum "ucuz" kelimesini Fakat her kelimemden anlýyorsun Yaþadýðýn bu þeyin maliyetini. Ve Büyük tarafýnla duruyorsun karþýmda! Gölgeliyorsun yaþadýðýn bu "ufaklýðý" Halin periþan "Yuvarlanýp gitmek" deyim deðil senin için. Dikiliyorsun ya karþýma Gölgen fazla geliyor o ufak sevdaya Ýþte bu yüzden Isýnmak için yakýlan her ateþi Aydýnlýk sanýyorsun Ve güneþin yanýna almýþsýn beni Güneþi yakmamý bekliyorsun. Sen gölgelemeye devam et. Ben bir gün güneþi yakacaðým Onu düþünüp uyuduðun her gece Ben utanmadan adýnla seviþtim Yok hayýr, Hiç üzülme Ben yeni gururlar ektim Ve Yazýk ömrüm! Sen kazan diye Ben hep kaybettim. Sosyal Medyada Paylaşın:
irfank Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.