'EFENDİM'
duy beni ya efendim,
ben kaybetim artýk beni ,
düþtüm gaflet denizine
çýkamýyorum+ ya EFENDÝM
derya olmuþ dünya bana
hayal rüya gerçek bana,
dalmýþým ben bi rüyaya
kaldýr beni ya EFENDÝM,
yalandýrya benim dünyam
yaþadýklarým hepsi rüya
ne ar kalmýþ nede haya
ger gör artýk ya EFENDÝM
ne büyüðe kalmýþ saygý
ne küçük ister sevgi
medeniyet sevgi saygý
satýlýyor sergi sergi
sataný çok alaný yok iffeti
insan oðlu asla görmez ibreti
gece gündüz hep konuþur gýybeti
kurtar artýk þu ümmeti ya NEBÝ
düþmüþüm ben bir kapana
sesimi duyan çýkmiyor
allah için elimi tutan olmuyor
gel gör beni kurtar beni ya NEBÝ
doðru varken eðri giden ümmetin
þükür etmez rabden gelen nimete
selam versen onu sayar minnetti
gel gör artýk kurtar bizi ey NEBÝ
gözler görmez artýk kutsal anayý
vur patlasýn çal oynasýn görmez bile babayý
caný çýksa nankör insan etmez rabbe duayý
gel gör bizi kurtar artýk ey NEBÝ
doðru bizden uzak durmuþ
týpký gerçek misali,
yalan bizi haps eylemiþ
týpký dünya misali
erken gittin yetim kaldý ümmetin
adýn kokun ümmetine olmuþ güç
kutsal yaþýn çok küçüktü altmýþ üç
kurtar artýk þu ümmeti EFENDÝM
SAKIP SUBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.