Ýlkokul birinci sýnýfta iken,
Bitli’nin gýzýna kim imiþ takan.
Niyazi emminin adem’miþ bakan,
Her teneffüs sopa yerdi ne fayda.
Arada bir keziban’a sorardýk,
Ademin halini boþa yorardýk.
Gün geçmezdi yarasýný sarardýk,
Yoldan gelip geçmez oldu ne fayda.
Duzsuz Sülüman’ýn kahvesi vardý,
Dört masa sýðarken gerisi dardý.
Gazocaðý yakmak ne kadar zordu,
Çay içmeye para yoktu ne fayda.
Büyükçe bir küpte gazoz dururdu,
Yaz günleri boðazýmýz kururdu.
Yirmibeþ kuruþu bulmak sa zordu,
Ýçemeden büyümüþtük ne fayda.
Havise teyzemin oðlu Hilâl’di,
Fazla konuþmazdý sanarsýn lal’di.
Zalim bir taþ onu dünyadan aldý,
Suçsuz yere göçüp gitti ne fayda.
Bir kýzý kalmýþtý ondan geriye,
Boranlar’dan yola düþtü beriye.
Sevdiðine vermeyenler eriye,
Siðim siðim aðlattýlar ne fayda.
Nalý gýrýk derler adý memiþti,
Yavukluya güzel sözler demiþti.
Vatanýndan uzaklarda ölmüþtü,
Yýlbýrt gibi geldi geçti ne fayda.
Düðünlerde at, araba koþardý,
Önde gider sevincinden coþardý.
Suvermez’de sevdâ ile yaþardý,
Sevdiðini alamadý ne fayda.
Ah çeker aðlarým gözyaþým dinmez,
Mercimeksiz bulgur pilavý yenmez.
Hatýralar anlatmakla tükenmez,
Özlemle ansam da gayrý ne fayda.
Kardelenler nice kar’ý delince,
Gün gelip de Haktan emir gelince.
Son nefesi alamayýp ölünce,
Süleyman-ý sýrrý gider ne fayda.
..................................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.