Gözlerini açtý fani dünyaya
Daha o gün oldu, periþan yorgun.
Saldý kendisini, gani dünyaya
Sararýp ve soldu, periþan yorgun.
Çocukluðu geçti çile içinde
Pabuç yok ayakta hayvan peþinde
Baðda ve bahçede koþar iþinde
Sevimsiz bir çuldu, periþan yorgun.
Okul çaðý geldi ama imkân yok
Gönlüne saplandý tarifsiz bir ok
Hayat acýmasýz üretir çok! Þok
Hep saçýný yoldu, periþan yorgun.
Nereye vardýysa hakir görüldü
Önüne aþýlmaz duvar örüldü
Hep istemediði yere sürüldü
Keder elem buldu, periþan yorgun.
Hesap kitap yapar gurbete çýksa
Köyündeki sisli duvarý yýksa
Ah þu yoksulluðun boynunu sýksa
Belki yahþi kuldu, periþan yorgun.
Ve nihayet veda etti köyüne
Yinede sevgiyle baktý beyine
Rabbi var güvensin baþka neyine
Koca þehre doldu, periþan yorgun.
Kendisine bir iþ buldu çalýþtý
Zar zor ama mecbur buna alýþtý
Artýk kendisiyle biraz barýþtý
Eðri büðrü yol’du, periþan yorgun.
Vatan borcu dedi askere gitti
On sekiz ay geçti çabucak bitti
Bir ömürden parça koptu ve yitti
Az da olsa güldü, periþan yorgun.
Dönüþünde girdi yine bir iþe
Çalýþtý koþturdu üçe ve beþe
Ýhtiyaç hissetti, kavuþtu eþe
Ateþlerde küldü periþan yorgun.
Dört tane çocuðu zar zor büyüttü
Geçimini daim borçla yürüttü
Haným dýrdýrýndan ömrün çürüttü
Hayat ona züldü, periþan yorgun.
Bir gün gördüm kýzý býrakýp gitmiþ
Derdi, kasaveti canýna yetmiþ
Ýmaný kadere; isyana setmiþ
Geniþ susuz çöldü, periþan yorgun.
Diðer gördüðümde, hanýmdan olmuþ
Tevekkülde ama yinede solmuþ
Ýçi dýþý elem kederle dolmuþ
Yüce sabrý boldu, periþan yorgun.
Þikâyet etmedi asla halinden
Ýmtihan var dedi mal ve âlinden
Hamt etti þükretti en son galinden
Ýþte böyle öldü, periþan yorgun...
Garibî-Salih Yýldýz…….14.11.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.