ÖLÜ ŞAİR

Þiirler, þairleri ölmeden tanýnmaz.
Þairleri öldüðü zaman þiirleri okunur.
Þairler yaþarken bir türlü anlaþýlmaz.
Ölünce insanlara þiirleri dokunur.

Gözyaþlarýný iþlemiþtir þair mýsralara,
Gerçek aþkýný gömmüþtür,
Sevmiþtir þair yer vermez yalanlara.
Toprak altýnda da olsa erer huzura.

Anlaþýlmýþtýr nede olsa ölmüþ olsa da.
Amacýna ulaþmýþtýr ecel alsa da.
Kaldýrýlsa da okunup rafa kitaplarý,
Yerini bulmuþtur tüm ithaflarý.

Herkes nasibini almýþtýr kaleminden.
Düþmez kimselerin mýsralarý dilinden.
Hele ki yazdýðý son kelamýndan,
Bahsedilir yýllarca ölü þairin.

Belki bir þarkýya söz olur akar,
Belki filmler de baþrolü kapar.
Kaybedenlerin belki içini yakar.
Deðeri sonradan bilinir, ölü þairin.

Sosyal Medyada Paylaşın: