Tut, sakla kendini al sakla kötülükleri karanlýkta içinde ýþýk korkusu.
Üzeri örtülsün derin günlerin yaþanmýþ, düþünülmüþ ne varsa kalsýn altýnda zamanýn bunca yýl içinde yaratýldýn ya!
Mavi bir rüzgar uçursa her þeyi tozu dumanýyla aðýr örtüyü saçýlýverse ortaya bir eski ülke buruk bir gülüþe dönüþse hayat özür diler mi karanlýk þu kadarcýk aydýnlýktan?
Kaybolan yüzlerce dünya þimdi dönmüyor “çok bilmiþ” ressamýn koþar atlarý üstüne üstüne tüm çocuklarýn üstelik tabaðýnda bülbül eti.
Yürekte kýrýlýyor camdan umutlar kimler için doðar ki bu yorgun güneþ?!
1 Kasým 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet BÜYÜKÇELİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.