Bir adam Gecenin kucaðýna vermiþ bedenini... Düsünceleri, Karanlýða karýþan yaðmur taneleri... Gözlerden uzak... Bir baþýna... Ne ýþýk yanmakta Nede ses duyulmakta... Yanlýzca bir Hilal, Ona yarenlik yapmakta...
Gecenin karanlýðýnda bu adam Yorgun gözlerle birþeyler karalamakta... Hani varsa elleri... Dokunsa Yýldýzlarý Tek tek toplayacak avuçlarýna... Ve gerdanlýk yapacak Hilalin o narýn boynuna...
Nemlendi gözleri geceyle karýþýk... Konuþsa Belki utanacak karanlýk... Kelimeler boðazýnda býçak gibi... Konuþsa Düsünceler yakamoz tadinda... Yasladý basýný gecenin koynuna... Gece sessizdi... Susdu adam... Gece soðuktu... Üþüdü adam... Gözleri yorgun karanlýkta Kayboldu adam...
yigitce2007 METIN KONAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
yigitce2007 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.