BİLSEYDİM!..
Bilseydim günahýn bu kadar aðýr;
Çekmeye gönüllü olur muydum hiç…
Gözlerin cennetten kovulmuþ melek;
Arayýp arayýp bulur muydum hiç…
Gönlüne katmýþtým son katarýmý;
Kalemim terk etti tek satýrýmý;
Kaðýtlar sormuyor gül hatýrýmý;
Bilseydim selamýn alýr mýydým hiç…
Baþladý gönlümde hüzün yarýþý;
Yalancý kollarýn beni sarýþý;
Dudaðýn, kalbimin hakka varýþý;
Bilseydim uðrunda ölür müydüm hiç…
Suçumu yüzüme vurmadan gittin;
Bir anda baþladýn bir anda bittin;
Ýdam sehbasýný kurmaya yettin;
Bilseydim kalbimi böler miydim hiç…
Gözlerin kirpikle müjdeyi verdi;
Müptelan yoluna ömrünü serdi;
Sevdanýn benimle neydiki derdi;
Bilseydim sevinçten güler miydim hiç…
“Son bulsun mehtabýn beni seçmesi
Günah mý aþýðýn derdi içmesi”!..
Ali ALTINLI – 14/11/2009
Saat:20:34
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.