Bana býraktýðýn cam kýrýklarý,
Artýk içimi acýtmýyor.
Iþýl ýþýl gözyaþlarýmý,
Artýk yutmuyorum sessizce.
Ellerimdeki ellerini,
Bil ki hissetmiyorum.
Boþluðunun yokluðunda,
Bil ki daralmýyor yüreðim.
El ele verip biçtiðiniz
O beyaz gömleði giymeyeceðim.
Silip süpüreceðim acýyý,
Sýrt döneceðim anýlarýna.
Ýlmek ilmek dokuduðum
Tüm güzellikleri parçaladým.
Sözün ortasý býçaklandý,
Kurbanlýk koyunlar boðazlandý.
Dur duraðý yok yollar, aðladý.
Sattý unutamadýðý sözleri.
Saçlarý savuran rüzgâr duruldu.
Kanatsýz kaldý güvercinler.
Kör býçak cana geldi,
Uzandý el yordamýyla…
Boyun kýldan inceyken
Kýyamadý ölüm güle.
26 Ekim 2009
SERAP HOCA