MUAMMA

Hayalleri ardýma attým bir anlýðýna
Sadece gözlerinden taþan deryayý içtim
Gecenin zifir gibi koyu karanlýðýna
Ellerimle gül dikip týrnaklarýmla biçtim

Her seda ismin gibi gelirdi kulaðýma
Ve her týkýrtý seni getirdi sanýyordum
Gül tenle giydirilmiþ kýrmýzý yanaðýna
Büyük bir iþtiyakla gönlümü banýyordum

Ne gidiþin aðýrdý ne geri dönmeyiþin
Ne yanýþýn kahýrdý ne asla sönmeyiþin
Zerrece umurumda deðildi inleyiþin
Artýk yalnýz kendimi kendimi tanýyordum

Devirdim anýlarý kayýplarý hükümsüz
Varsýn bulunmasýnlar bulunsa da lüzumsuz
Bir ben var ki içimde benden daha çözümsüz
Ben çözdüm o kazandý artýk kýskanýyordum

Bitti sandýðým anda yeniden harlayýþý
Köz köz olmuþ sönmüþken alevli parlayýþý
Dostlarýmýn güçlü ol diye azarlayýþý
Ben demir deðildim ki neden paslanýyordum..



(Þiirime sesiyle deðer katan Bülent Kaya beyefendiye saygýlarýmý sunuyorum eksik olmasýnlar)



Sosyal Medyada Paylaşın: