Ne yana baksam hüzün var, Saðým, solum,Önüm, arkam. Ben ne yana gitsem ve dolaþsam. Ýþte karþý duvarýn içinde, Þu kapýnýn aralýðýnda, Bir kedinin miyavlamasýnda, Bir köpeðin havlamasýnda, Hep hüzün ve hüzün. Bütün hüzünlerinizi verin bana, Ben taþýyayým. Yeter ki güzelleþsin artýk Dünya, Býrakýn ben hüznünüzle yanayým. Ne yana baksam hüzün var, Daðlarda, ýrmaklarda, denizlerde, Daðlar hüzünle veriyor derelere suyunu, Ve ulaþýyor hüzün denizlere Dalgalarda hüzün kokusu, Yaðmur hüzün yaðýyor, Rüzgar hüzün esiyor. Verin bana hüzünlerinizi Yeterki mutluluk olsun her yerde, Mutlulukla baksýn, Göz yaþlarý mutluluktan aksýn. Hüzün olmasýn, Kimse aðlamasýn hüzünle. Sizin yerinize ben aðlarým Size bakan yeþil gözlerimle. Ne yana baksam hüzün var. Dünyanýn bütün ülkelerinde. Kainatý bile hüzünler sarýyor Mutluluklarda var kainatýn derinliðinde. Ne olursa olsun bitecek bir gün hüzününüz Gülümsemeyi becerebildiðinizde.
Gürsel Pal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel Pal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.