Kırık Kalp

Kýrýk bir kalp vardý bir zamanlar
Bir kenara atýlmýþ
Bir hainin elinde paramparça yýrtýlmýþ
Tutup kaldýrmýþtýn onu sen, atýldýðý o yerden
Üflediðin nefesle can bulmuþtu yeniden
Olmuþtun gökyüzünde onun yýlba yýldýzý
Silmiþtin kalbindeki o eski vefasýzý
Öyle derinleþmiþti sana olan tutkusu
Kaybetmekti seni de þimdi bütün korkusu
Seni düþünmeden edemiyordu artýk
Ýþinde sen
Gücünde sen
Hayalinde sen
Düþünde sen
Sen sarmýþtýn benliðini
Sendin hayatýndaki deðer verdiði varlýk

...

Dünyasýný sarmýþken onun böyle sýkýca
Çektin gittin bir gün uzaklara, usulca.
Kaldý yollarda gözü, bekledi umutsuzca
Fakat ne haber verdin ne de döndün geriye
Korkuyordun ona delice baðlanmaktan
Bu limanda demirleyip, gemileri yakmaktan
...

Nasýl da akýp gitmiþ aradan bunca yýllar
Sönmüþ artýk yýllarýn gem vurduðu arzular
Bitirmiþ hevesini akýp giden seneler
Bitiren o hevesi belki de sayýlý günler
Þimdi hasta o yaslý kalp çok yakýnda duracak
Ama içinde taþýdýðý, inan hep sen olacak

...

Unutma gitse de sessiz, sedasýz
Gitse de uzaklardaki sonsuzluk ülkesine
Ellerini bir kez olsun sýmsýký tutamadan
Kapý eþiklerinde sarýlýp kalamadan
Þöyle türküler söyleyerek dolaþamadan sahilde hesapsýz, kitapsýz.
Hayal et onu hep yakýþýklý ve genç
Bazan da aðla hýçkýra hýçkýra hiç utanmadan.
Hayaller kur gelmeyecek olan geleceðinize
Ama sakýn kýrýlma
Býrakýp gidiþine asla darýlma.
Sosyal Medyada Paylaşın: