Ver elini kopsun kelimeler.
kör gözüne parmak sokar gibi
iþitiyor kulaklarým kurumuþ hüzünleri
haykýran güneþin sesi bu þimdi yakan yüreðimi
süzülsün kelimeler içimin dipsiz kuyularýnda
döner bakarsam bir daha
mil çekilsin anýlara
duruyorken en kalabalýðýndainsan pazarlarýnýn
nice yanlýzlar yol alýyor istasyonunda son baharýnýn
müzikleri çalýyor duru hayatlarýn birde karabasanlarý gecelerin
sonunda baharýn ilk heyacaný
ayaklarýnda derman yeni anlarýn
birde ellerinde kýrýk kanatlarý geçen ummanlarýn
siliniyor hýzla cümleler
gebe bütün açmazlara ne mümkün çözmek suçlananalarý
masumane ekildi tohumlarý halbuki anlarýn
sonrasýnda kirlendi gelecekler
hýnç öfke ve intikam saçýldý gurularýna
sabi olmalýydý halbuki dileði arýlandý arýnamadý
küstüm sana kýrdýn küsebilme ihtimalimi dahi
bende kalan bir saçmalýk denizi diz boyu
gömüldü açmazlara yaban ellerde sütliman çalýyor içimin sedalarý
titreþen telefon sana geliyor adres yanlýþ yazýlmýþsa kurallar hala ayný
deðiþmedi bir dileði ver elini süzülsün bütünler ummana ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.