Neyzen Baba'ya...

Neyzen Baba ,
çok mu derdin?
Pek bir hüzünlü çýkýyor naðmeler,
nedendir bilir misin?

Ben bilirim de
söylemeye ar ederim...

Beyoðlu’nun ilk görene göre
bol ýþýklý ve cafcaflý
yavþak bir gece yarýsýnda
tanýþ olduk seninle,
iyi ki de olduk...

Her daim muhabbet ettik,
ne de iyi ettik.
Kime evyallah ettik,
kimseye þükür.
Eder miyiz?
Bu dünyada asla,
öteyi de salla...

Mizan var ya orda nasýlsa,
biz mi düþünecez orayý da.
Töbe töbe, Allah Allah...
Di mi Neyzen Baba ?

Di ulen di tabi,
en kralýndan di hem de...

Nen var?
Pek bir farklýsýn bu gece.

" Param yetmedi iyisine,
litrelik, naylon fýçýda,
köpek öldüren aldým.
Ýki tane yeni bitti
üçüncüyü almaya, param bitti... "
Dedin,
eyvallah Baba.

Ankara’dan dönerken ben,
garda seni gördüm trene binerken.
Hatýrlar mýsýn?

Restaurantta baþlamýþtýk meþke,
gece saat yeni birdi.
Garsonlarla saysan,
üç-beþ kiþiydik baþta.

Her þarkýda geldi bir o kadarý daha.
Her kadehte doldu taþtý masalar.
Restaurant oldu mu, týklým týklým?
Oldu hem de nasýl,
neþe muhabbet , o biçim.

Her gelen bir þey göndermiþti masaya,
iki kadeh ve bir avuç fýstýkla baþladýðýmýz
fakir sofra dönmüþtü sultan keyfine...

Sabah yediyi geçmiþ,
trenimiz varmýþtý Haydarpaþa’ya.
Son türküyü de beraber söyledik,
ýþýl ýþýldý gözleri herkesin.
Ben cümbüþümü sen neylerini,
zor toplamýþtýn.

Kafamýz dumanlý daha,
ordan Karaköy vapuruna geçmiþ
üç-beþ parçada orada devam etmiþtik...

Güzel geceydi be Baba.
Saðlam coþmuþtuk...

Saðolsun o Beyoðlu geceleri,
pek bi hayrý olmamýþtý bana.
Ama o gece hariç.
Ýyi ki buluþturmuþ bizi,
bir aðabey, dost kazandýrmýþ...
Saðol be Neyzen Baba
Varol e mi Neyzen Baba ...


11.54 - 12 Kasým 2009 / Perþembe
Baþakþehir - Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: