Deni ile kökü bir, alçaklarla baþý hoþ,
Yetiþebilmek muhal, koþulur mu baþýboþ?
Halin keser önünü, unutmuþsan dününü,
Yarýn bugün ürünü, yuvarlanma gününü!
Muhsinler barýnamaz; sert silker omuzunu,
Erken gönderir mevti, salarak domuzunu!
Habisler zemin bulur, sýrtýna atýp taþýr,
Göbeklerini okþayýp enselerini kaþýr!
Havasýnda kasýrga denizinde ise mil,
Uçurtur mu batýrýr, aþk olsun varsa kâmil!
Döner deðirmen taþý, öðütür her bir baþý,
Kesret önemli deðil, baðrýna basar naþý!
“Mümine zindan” demiþ Fahri Kâinat Resul,
“Münkire cennet” bura, beþer durumdan mesul!
“Sivrisinek kanadý” nispetince deðeri,
Merkep niyetineyse vurulmalý eyeri!
Zalim, diþlilerine kapýlaný döndürür,
Nefessiz býrakarak hayatýný söndürür!
Çorak tarla hükmünde; eksen de mahsul vermez,
Ýhtimaldir ötede, çoðunun aklý ermez!
Baksanýza iyice, güneþin rengi solgun!
Kaç tane habbe dolgun, kaçýnda kelle olgun?
Kopabilmek ne mümkün, ayaðýmýzdan çeker,
Ayakta duramayan; ya sürünür ya seker!
12.11.2009
Haydar ASLAN