'BİRİ'MİZ ÖLÜR

Tükenir sesindeki yaþama hissi
Bir annenin aðýtlarýnda
Parçalanýr yürekler
Hüzne yenik düþer
Kirpiðinin ucundan
Akmaya namzet her gözyaþý
Ve yeni fidanlar yetiþtirir
Ölmek için
Öldürmek için
Güzel ülkemin topraklarýnda

Yine evlatlar ölür
Tanýþýr cenazeler omuzlarda
Kan kýrmýzýsý bayraklara sarýlý tabutlarla
Bir çocuk aðlar, artýk babasýz
Bir kadýn duvarsýz kalýr, aðlar
Bir yuva direksiz kalýr, susar
Bir ana aðlar, yüreði yanar
Bir baba bakýp bakýp gururlanýr
Güzel vatanýmýn gökkubbesinin altýnda

Sokaklar kalabalýk dolar
Yükselir sesler
Yumruklar havaya kalkýp durur
Ýlerleyen tabutun ardýnda
Siyah gözlüklü adamlar
Anlamsýz bakýþlarýný
Halktan gizleyip korur
Ateþin düþtüðü yerin çok uzaðýnda

Toplanýr birleri, bir yerlerde
Kimi konuþur da, konuþur
Kimi önündeki masaya vurur
Kimi küfür eder, pankart açar
Kimi yumruk savurur
Yine bir dað baþýnda
Gecenin karanlýk bir vaktinde
Bir kör kurþunla
Yine Mehmetlerim vurulur

Hamaset kokan laflar edilir
Birilerince
Ortalýkta samimiyetsizce
Derken, vatan sözde kurtulur
Ýnanýr gönülden
Bu menfaatperest ve acýyý bilmezlere
Yurdumun gariban anasý
En berrak su kadar güzel yüreðiyle
Yalansýz bakan gözleriyle
Siyaset bilmez sözleriyle
Bu insanlar hep böyle uyutulur
Anadolu’nun bu has topraklarýnda
Ve, yine ‘biri’miz ölür.

12/11/2009
Muhlis KARDAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: