HÜZNÜMDE DEĞİL EN KUYTU DUYGULARIMDA SAKLIYORUM SENİ

Dýþarýda kar baþladý
kimbilir hangi trende
hangi sevgili / sevdiðini yolcu etmekte
her sözcükte bir liman daðýldý
bulutlar aktý gitti yaþadýðým iklime
ayný hüzündü gördüðüm
öylesine tanýþ öyle derin
sensizlik seni düþündürüyor
hüznümün bitmeyecek akþamý
aþkýn kanayan yüzü bu
adýnýn bittiði yerde virgül koymayacaðým
seninle bütünleniyor bir yaným
bir yaným tükeniyor özlemle
kaç i mgenin ipini çektim daraðacýnda
sevgiyi yaþamak isterken
yaralandým ürktüm
yalnýzlýðýmýn sularýnda hayalini yüzdürüyorum
ürpertiler içindeyim
fýrtýnalar girdi uykularýma
bu belki bir günün solgunluðu
belki yýllar sonra gelen yeni bir sayýklama
bitmeyecek içimdeki çöl susuzluðu
duygularýn dokundu duygularýma
þimdi içimde iki þehir
biri yalnýzlýk yüklü ötekinde
sensizlik ve gidiþinden kalan boþluk
koyu bir zehir
koruyorum köprülerden
geçerken yýkýlacak diye
geçeceðim elimi tutacaksan
özleyeceksen beni
öylesine özledim ki özlenmeyi
geceyi yeniden sevdim
seni bende býraktýðý için
sana gelmenin dönüþü yok
her þarký seni bana taþýyor
kendimden taþýyorum
sözcükler taþýyamýyor bizi
özlemine sýðýndým orada yaþýyorum
canýmda seni duymasam
kör kuyuya düþeceðim
bir daha yalnýzlýkla barýþacak gücüm yok
sevgine sarýlýyorum içim üþüdükçe
bir çocuðun hüznüyle
seni sevmek yaþatýyor beni
sende kaldým gidemem ki

Gülderen canyurt

Sosyal Medyada Paylaşın: